De Garderense duinen; een bezoek méér dan waard!
Op zaterdag 26 augustus mocht gids Piet Groeneveld 8 deelnemers verwelkomen voor een fraaie wandeling door de Garderense duinen en over de heide.
Nadat we het klaphekje in het varkensraster waren gepasseerd maakte Piet ons attent op het werk van de rasterploeg van onze vereniging. Door het aanbrengen van fijnmazig gaas op het grove gaas wordt voorkomen dat herten en reeën, als ze over het raster springen, met de achterlopers in het grove gaas blijven hangen. Goed bezig onze club!
De Garderense duinen zijn ontstaan in de voorlaatste ijstijd waarbij de grond werd opgeschoven door ijs en er een stuwwal ontstond zoals er meer op de Veluwe te vinden zijn. Het gebied ligt in het Speulder- en Sprielderbos dat circa 3300 hectaren groot is. Piet vertelde dat er al vroeg in de prehistorie sprake was van bewoning en ook later, als onderdeel van het Romeinse Rijk, werd er gebruik gemaakt van het gebied. De vele grafheuvels alsmede het beeld van een wachtende Romeinse soldaat aan de rand van de Ermelose heide, zijn de stille getuigen daarvan.
Het vanaf de 17e eeuw kappen van alleen de rechte bomen voor onder andere de scheepsbouw, zorgde er voor dat de kromme bomen achter bleven waaruit de ‘Dansende Bossen’ zijn ontstaan en die nu – terecht – zo beroemd zijn. Naast het feit dat geen enkele boom identiek is aan een ander toonde Piet ons ook een paar karakteristieke bomen met bijzondere wortelopslag.
In deze veelal holle bossen is er voor herten weinig voedsel en dekking maar is het een oase voor wilde zwijnen. We zagen veel sporen van hun activiteiten, zoals wroeten en baden. Er komen ook dassen en marters voor die er een mooie habitat hebben. Dood hout blijft hier veel op stam staan of laat men liggen en biedt een goede basis voor allerlei organismen zoals paddenstoelen en insecten. De duinen biedt de das goede mogelijkheden voor het graven van burchten.
. 
Vanuit het bos wandelden we naar de Garderense heide. De wind nam in kracht af en we roken de zoete bloesemgeur van de uitbundig bloeiende heide: paars zover je kon kijken! We zagen sporen van edelherten op het pad en Piet haalde een door hem geprepareerde hertenpoot uit zijn tas zodat voor iedereen duidelijk werd wat nu de voor- en achterkant van indruk was. Er liggen diverse wissels over de heide, waarover de herten lopen tussen Staverden en het Speulder- en Sprielderbos.
Naast bloeiende heide zagen we ook andere bloesem, onder andere van het Sint-janskruid. De gele kleur contrasteerde goed met die van de heide. Dankzij frequente regenbuien deze zomer, bloeide de heide dit jaar eerder en langer en dat ging ook op voor veel andere planten.
De bewolking nam toe en voordat we de hei afliepen ging het hard regenen, iets waar niet elke deelnemer op gerekend had. Maar dat mocht de pret en het enthousiasme van de deelnemers niet drukken. Nat én voldaan kwamen we terug bij het verzamelpunt. Piet bedankt!
